Anne Celeste Heche (ur. 25 maja 1969 w Aurorze, zm. 12 sierpnia 2022 w Los Angeles) – amerykańska aktorka filmowa, teatralna i telewizyjna.
W 1987 przeprowadziła się do Nowego Jorku, gdzie następnie przez cztery lata wcielała się w role bliźniaczek jako Vicky Hudson i Marley Love w operze mydlanej NBC Inny świat (1987–1991), za którą w 1991 zdobyła Nagrodę Emmy i dwie nagrody Soap Opera Digest (1989, 1992). W następnych latach można ją było zobaczyć w jednym z odcinków sitcomu NBC Murphy Brown (1991) z Candice Bergen, dramacie telewizyjnym CBS O Pionierzy! (O Pioneers!, 1992) na podstawie powieści Willi Cather z Jessicą Lange i dramacie Zasadzka duchów (An Ambush of Ghosts, 1993) ze Stephenem Dorffem. W disneyowskiej adaptacji powieści Marka Twaina Przygody Hucka Finna (1993) w reż. Stephena Sommersa z Elijah Woodem wystąpiła jako Mary Jane Wilks. Po udziale w komediodramacie Jamesa L. Brooksa Potyczki z Jeannie (1994) z Nickiem Nolte, komediodramacie Gilliesa Mackinnona Uśmiech losu (A Simple Twist of Fate, 1994) wg powieści George’a Eliota ze Steve’em Martinem i komedii romantycznej Richarda Benjamina Kieszonkowe (Milk Money, 1994) z Melanie Griffith, zagrała główną rolę Alex Lee, która za dnia jest bankierem, a w nocy dorabia jako Johanna, ekskluzywna dziewczyna na telefon w dreszczowcu erotycznym Smak ryzyka (Wild Side, 1995).
W dreszczowcu Briana Gibsona Pod presją (The Juror, 1996) z Alekiem Baldwinem wystąpiła w roli lekarki Juliet, przyjaciółki głównej bohaterki granej przez Demi Moore. W dramacie HBO Gdyby ściany mogły mówić (If These Walls Could Talk, 1996) w reż. Cher zagrała jedną z głównych bohaterek. W tragikomedii z wątkiem melodramatycznym w tle Rozmawiając, obmawiając... (Walking and Talking, 1996) wcieliła się w postać Laury, przyjaciółki Amelii (Catherine Keener). W dramacie kryminalnym Mike’a Newella Donnie Brasco (1997) z udziałem Ala Pacino zagrała żonę tytułowego tajnego agenta FBI (Johnny Depp). W dramacie katastroficznym Micka Jacksona Wulkan (Volcano, 1997) u boku Tommy’ego Lee Jonesa wystąpiła jako dr Amy Barnes, geolog i sejsmolog z Kalifornijskiego Instytutu Nauk Geologicznych. W dreszczowcu Koszmar minionego lata (I Know What You Did Last Summer, 1997) została obsadzona jako Melissa „Missy” Egan, matka ofiary wypadku spowodowanego przez bohaterów filmu. Jako Winifred Ames w komedii kryminalnej Barry’ego Levinsona Fakty i akty (Wag the Dog, 1997) z Robertem De Niro i Dustinem Hoffmanem zdobyła nominację do nagrody Nagrody Satelity dla najlepszej aktorki drugoplanowej.
W 1998 zadebiutowała jako reżyserka i scenarzystka krótkometrażowej czarnej komedii Rozbieranie dla Jezusa (Stripping for Jesus) z Karen Black, która zajmuje się ewangelicznymi wierzeniami religijnymi i wypaczeniami. Za kreację nowojorskiej dziennikarki Robin Monroe, która po katastrofalnym lądowaniu z pilotem (Harrison Ford) znalazła się na bezludnej wyspie w romantycznym filmie przygodowym Ivana Reitmana Sześć dni, siedem nocy (Six Days Seven Nights, 1998) była nominowana do nagrody Blockbuster Entertainment. W 1998 magazyn „People” umieścił ją na liście pięćdziesięciu najpiękniejszych ludzi na świecie. Rola Marion Crane w remake’u słynnego filmu Alfreda Hitchocka z 1960 – Psychol (Psycho, 1998) w reż. Gusa Van Santa przyniósł jej nominację do Nagrody Saturna w kategorii najlepsza aktorka drugoplanowa i jednocześnie do Złotej Maliny dla najgorszej aktorki drugoplanowej. W dramacie Agnieszki Holland Trzeci cud (The Third Miracle, 1999) z Edem Harrisem zagrała postać Roxane, córki szczerze oddanej wierze Helen O’Regan (Barbara Sukowa). W 2000 była reżyserką i scenarzystką dramatu HBO Gdyby ściany mogły mówić 2 (If These Walls Could Talk 2) z udziałem jej ówczesnej partnerki, Ellen DeGeneres i Sharon Stone. Film ten zdobył nagrodę publiczności na Lesbian Film Festival w Paryżu. Wystąpiła w dramacie Podwójne życie (Auggie Rose, 2000) z Jeffem Goldblumem i telewizyjnym dramacie kryminalnym CBS Jeden strzał zabija (One Kill, 2000) jako rozwiedziona oficer marynarki wojennej kapitan Mary Jane O’Malley z Samem Shepardem.
Brała udział w produkcjach kina niezależnego, w tym w dramacie psychologicznym Erika Skjoldbjærga Pokolenie P (Prozac Nation, 2001) z Christiną Ricci, dramacie Nicka Cassavetesa John Q (2002) z Denzelem Washingtonem, dramacie Narodziny (Birth, 2004) z Nicole Kidman i komediodramacie Życie seksualne (Sexual Life, 2005) z Tomem Everettem Scottem. Występowała w serialach, m.in. Ally McBeal (2001), Everwood (2004-2005) i Uwaga, faceci! (Men in Trees, 2006-2008) w roli specjalistki od związków, która po tym, gdy dowiaduje się o zdradzie narzeczonego, przenosi się do małego miasteczka na Alasce. Jako Emily Parker w dreszczowcu Głos zza grobu (The Dead Will Tell, 2004) była nominowana do Nagrody Saturna w kategorii najlepsza aktorka w telewizji. Za kreację Roweny Lawson w dramacie Wybór Gracie (2004) zdobyła nominację do nagrody Emmy.
4 września 2001 wydano jej autobiografię Call Me Crazy, którą napisała w zaledwie sześć tygodni.
W 2002 debiutowała na Broadwayu zastępując Jennifer Jason Leigh w roli Catherine w sztuce Dowód (Proof) u boku Neila Patricka Harrisa. W 2004 powróciła na Broadway w roli Lily Garland w komedii Bena Hechta XX wiek (Twentieth Century) z Alekiem Baldwinem, za którą była nominowana do Tony Award.
5 sierpnia 2022 w wyniku wypadku drogowego w Mar Vista doznała poważnego uszkodzenia mózgu, które spowodowało niedotlenienie i zapadnięcie w śpiączkę. Zmarła 12 sierpnia 2022 w szpitalu w Los Angeles w Kalifornii w wieku 53 lat.
Disneyowskie role[]
Filmy[]
- 1998: Sześć dni, siedem nocy jako Robin Monroe
Seriale[]
- 2005-2006: Opowieści z Kręciołkowa - Kelnerka Gloria