Douglas James Henning (ur. 3 maja 1947 w Winnipeg, zm. 7 lutego 2000 w Los Angeles) – kanadyjski magik, iluzjonista i polityk.
Wkrótce po skończeniu szkoły został pierwszym i jedynym iluzjonistą, któremu rząd kanadyjski przyznał stypendium na studiowanie sztuk magicznych; był to zresztą jeden z warunków jego otrzymania. Dzięki finansowemu wsparciu podróżował po świecie i uczył się od najlepszych iluzjonistów tamtych czasów, m.in. Dai Vernona i Slydiniego, którego uważał za swojego najważniejszego nauczyciela magii.
Chcąc przywrócić sztukom magicznym minione „dni sławy”, Henning ciągle doskonalił swój kunszt. Dzięki zebranym funduszom rozwinął swój spektakl Spellbound. Wspólnie z reżyserem Ivanem Reitmanem, kompozytorem Howardem Shore i aktorką Jennifer Dale, stworzył musical, który łączył w sobie dramatyczną historię i magiczne sztuczki. Początkowo wystawiano go w Toronto, gdzie bardzo szybko zdobył ogromną popularność. Następnie przeniesiono go do broadwayowskiego Cort Theatre w Nowego Jorku i wystawiano pod nazwą The Magic Show. Tam spektakl również odniósł ogromny sukces i doczekał się ponad tysiąca dziewięciuset przedstawień. Został też piątym najdłużej granym musicalem na Broadwayu lat siedemdziesiątych, a Henningowi dał nominację do nagrody Tony Award.
Po sukcesie na Broadwayu, Henning zaproponował telewizji NBC nagranie specjalnego programu. Jednak kierownictwo stacji podpisało z nim kontrakt dopiero po tym, jak zasugerował, że przebije Harry’ego Houdiniego i wykona jego bardziej niebezpieczną wersję ucieczki z wodnej celi tortur.
Przez następne osiem miesięcy przerabiał swój sceniczny spektakl dla telewizji i ćwiczył ucieczkę. W grudniu 1975 roku ponad pięćdziesiąt milionów widzów zasiadło przed telewizorami, żeby zobaczyć program Doug Henning's World of Magic, który poprowadził Bill Cosby. Henning szczęśliwie wykonał niebezpieczny numer, chociaż rekordu Houdiniego w uwolnieniu się nie pobił. Sukces programu sprawił, że powstało ich jeszcze sześć, a iluzjoniście przyniósł siedem nominacji do Nagrody Emmy.
W 1977 napisał biografię Houdiniego – Houdini: His Legend and His Magic. W 1980 roku Henning wystąpił w programie The Muppet Show, gdzie wykonał kilka sztuczek. Zademonstrował Scooterowi technikę "chink-a-chink", wykonał sztuczkę z latającą chusteczką dla Robina, bratanka Kermita Żaby, podzielił potwora Muppetów na cztery części (i złożył go nieprawidłowo) oraz wykonał "Metamorfozę".
Na początku lat 80. XX wieku zaprzestał dalszych występów i poświęcił się medytacji transcendentalnej.
W 1981 rozwiódł się z Barbarą De Angelis, a w grudniu tego samego roku poślubił Debby Douillard.
W roku 1983 został producentem i odtwórcą głównej roli w broadwayowskim musicalu, Merlin. Rok później rozpoczął solowe występy w spektaklu Doug Henning and His World of Magic.
luzjonista zmarł 7 lutego 2000 roku w Cedars Sinai Medical Center w Los Angeles w wieku 52 lat. Pięć miesięcy wcześniej zdiagnozowano u niego raka wątroby. Jego ciało skremowano, a prochy rozrzucono nad Oceanem Spokojnym. Z kolei jego skrzynia ze słynnej iluzji Zig Zag znalazła się w Amerykańskim Muzeum Magii.