Gofer, właść. Samuel J. Gofer (ang. Gopher) - mały antropomorficzny goffer, który zadebiutował w krótkometrażowym filmie animowanym Disneya Kubuś Puchatek i miododajne drzewo. Gofer jest pierwszą główną postacią, która została stworzona na potrzeby Disneya i nie jest oparta na pluszowej zabawce Christophera Robina Milne'a.
Wygląd[]
Gofer jest fikcyjnym szarym gofferem (często błędnie uznawany jest za świstaka, kreta lub bobra). Jego futro jest szare. Brzuch jest nieco jaśniejszy. Ma biało-czarne oczy, małe uszy, dwa białe, wystające siekacze oraz wąsiki. Ma małe łapki oraz krótki ciemny ogon. W książce Utknięty Kubuś jego futro jest brązowe.
Cechy[]
Podobnie jak Królik i Sowa, Gofer nie jest pluszową zabawką, a prawdziwym zwierzęciem, toteż jego poziom inteligencji i umiejętności jest wyższy od innych, jednak czasem jego inteligencja jest wątpliwa. Jest niezwykle pracowity, niecierpliwy, pomysłowy i konsekwentny, ale czasem też szalony. Nie lubi gdy ktoś mu przeszkadza i łatwo wyprowadzić go z równowagi, jednak potrafi być miły w stosunku do przyjaciół i często im pomaga. Gofer kopie tunele po całym lesie, jednak ma słabą orientację, przez co gubi się w swoich tunelach, uderza o kamienie, drzewa, a nawet zdarza mu się wykopać wylot tunelu na dnie jeziora, co skutkuje jego zalaniem. Często nie patrzy pod nogi i z krzykiem wpada w wykopane przez siebie dołki. Najdłużej do dziury Gofer wpadał w odcinku Potwór Puchatekstein, bo ponad 20 sekund. Posiada warsztat pełen mnóstwa narzędzi i innych znalezionych przez niego rzeczy. Jego konikiem są materiały wybuchowe i często ich używa. Umiejętności Gofera obejmują również budownictwo. Wymyśla przeróżne konstrukcje i wynalazki. Razem ze swoim dziadkiem chciał wybudować podziemne miasto, a w odcinku Puchatkowe niebo naprawił maszynę produkującą chmury. Jest znawcą matematyki, często szkicuje wzory. Nierozłącznymi atrybutami gryzonia jest kask górniczy z lampą oraz kilof. W odcinku Niestraszne ciemności okazało się, że Gofer nosił ten kask, gdyż bał się ciemności. Ostatecznie jednak przezwyciężył swój lęk, mimo to i tak nadal go nosił. Gofer zabawnie świszczy, gdy mówi spółgłoski takie jak S czy Ś. Gdy Puchatek chciał naśladować jego gwizd, Gofer zwrócił mu uwagę, żeby popracował nad swą wymową.
.