| „ | ” |
Magiczne Lustro, dawniej znane jako Dżin z Agrabahu, to postać pojawiająca się w serialu Dawno, dawno temu. Debiutuje w odcinku Co kochasz najbardziej pierwszego sezonu. W jego rolę wciela się Giancarlo Esposito.
W Storybrooke znane jest jako Sidney Glass.
Historia[]
Przed pierwszą klątwą[]
Dżin z Agrabahu był potężną magiczną istotą zdolną do spełniania trzech życzeń każdemu, kto potarł jego lampę i wydostał go ze środka. Jego więzienie − w postaci lampy − trafiło pewnego razu nad jezioro. Tam, nad brzegiem, wypatrzył ją ojciec Śnieżki, król Leopold. Jego pierwszym życzeniem było uwolnienie dżina z kajdan a drugim, by trzecie życzenie przekazać samemu dżinowi. Następnie sprowadził mężczyznę do swego pałacu, gdzie go zapoznał z córką i drugą żoną, Reginą. Dżin zakochał się w mężatce. Regina została pocieszona przez dżina, gdy Leopold ogłosił jej pasierbicę "najpiękniejszą ze wszystkich". Dżin wręczył monarchini osobiste lustereczko. Później Regina zdawała się odpowiadać tak samo na uczucia gościa, co odkrył król w jej pamiętniku. Monarcha kazał odszukać dżinowi tego, kto wręczył jej lustereczko. Krótko potem do pałacu przyjechał teść monarchy, książę Henry. Wręczył dżinowi skrzynię, w której były jadowite węże z Agrabahu. Regina uznała, że skoro oni nie mogą być razem, sama musi się zabić. Dżin zaproponował zamordowanie króla, co też uczynił. Przed jego śmiercią, przyznał się do tego, co zrobił. Sam usłyszał od Leopolda, że nie powinien wypowiadać pierwszego życzenia. Wkrótce dżin dowiedział się, że wszystkie ślady prowadzą do niego, a Regina go wykorzystała. Wypowiedział swe ostatnie życzenie - chciał być z nią i wiecznie patrzeć na jej oblicze. Tak został uwięziony w formie lustra w świecie po drugiej stronie lustra.[1][2]
Po śmierci króla Leopolda, Magiczne Lustro zasugerowało Reginie wynajęcie Łowcy do zabicia Śnieżki; wiadomo było bowiem, że księżniczka jest zbyt lubiana przez wszystkich, przez co królowa nie mogła się jej pozbyć własnoręcznie. Ostatecznie mężczyzna nie był w stanie spełnić życzenia królowej i oszczędził życie Śnieżki. Po odkryciu prawdy Regina uczyniła go swoim niewolnikiem.[3]
W pewnym momencie swojego życia zaczął pracę nad portalem w świecie po drugiej stronie lustra, w nadziei na ucieczkę z tej krainy.[2]
Zła Królowa rozmawia ze swoim doradcą, Magicznym Lustrem.
Jakiś czas później Zła królowa rzuciła klątwę snu na Śnieżkę i uwięziła Księcia. Jednakże Łowca potajemnie pomógł mężczyźnie w ucieczce, a władczyni powiedział, że sam uciekł. Wściekła królowa była gotowa wydać karę na Łowcę za jego niekompetencję, ale Magiczne Lustro było w stanie pokazać jej dokładną lokalizację Księcia. Dzięki temu była w stanie wysłać go do Bezkresnego Lasu.[4]
Ostatecznie Książę zdołał opuścić Bezkresny Las. Następnie Magiczne Lustro pokazało Złej Królowej, w jej ogrodzie pałacowym, jak Śnieżka została przez niego obudzona, ich oświadczyny oraz zamysł odzyskania królestwa. Lustro ostrzegło królową, że każde oczy spłyną łzami szczęścia z powodu tego ślubu.[5]
Podczas wojny królowej ze Śnieżką, zdesperowany ojciec Reginy próbował zatrzymać jej dążenie do zemsty, wierząc, że sprowadzi to ją na złą śnieżkę bez możliwości powrotu. Mając nadzieję, że Cora może zmienić zdanie córki, poprosił Magiczne Lustro, aby ją przywołało. Ono jednak natychmiast odmówiło, wiedząc, że rozgniewa to królową, ale Henry stwierdził, że jeśli naprawdę dba o dobro Reginy, zrobi to. Lustro złagodniało, po czym ukazało w swoim odbiciu Corę w Krainie Czarów, aby mężczyzna mógł z nią porozmawiać. Henry jednak nie zdawał sobie sprawy, że wezwanie kobiety dało jej możliwość powrotu do Zaczarowanego Lasu. Jakiś czas później, kiedy obecność matki stała się nie do zniesienia, Regina rzuciła na zwierciadło czar, który zapieczętował portal na zawsze, po czym kazała Magicznemu Lustru zaciągnąć Corę z powrotem do Krainy Czarów. Nieoczekiwanie jednak kobieta zabrała ze sobą szkatułkę z pomniejszonym Henrym w środku, po czym zniknęła w tafli lustra.[6]
Aby uwolnić swojego ojca, Zła Królowa starała się nawiązać współpracę z Jeffersonem, aby dostać się do Krainy Czarów. Kiedy mężczyzna odmówił, władczyni przybrała postać staruszki sprzedającej przedmioty na rynku. Córka Jeffersona, Grace, upodobała sobie wypchanego królika, lecz jej ojciec nie ma wystarczającej ilości pieniędzy, aby mógł zapłacić. Kiedy ojciec z córką odeszli z pustymi rękami, Magiczne Lustro stwierdziło, że kobieta była zbyt okrutna dla dziewczynki.[7]
Kiedy Śnieżka zażyczyła sobie, aby jej nienarodzoną córkę spotkało w przyszłości szczęśliwe zakończenie, całe królestwo pochłonęła pieśń. Regina przybyła do Magicznego Lustra z pytaniem, dlaczego nagle zaczęła śpiewać. Lustro, odpowiadając jej na swój śpiewny sposób, opowiedziało jej o tym, czego zapragnęła jej pasierbica. Ostrzegło, że zaklęcie jest potężne i może powstrzymać jej Mroczną Klątwę.[8]
Chcąc dowiedzieć się, jak rzucić Mroczną Klątwę, królowa udała się na spotkanie z Rumpelsztykiem. Po powrocie do pałacu Magiczne Lustro próbowało z nią porozmawiać na ten temat, lecz bezskutecznie. Regina dowiedziała się bowiem, że musi poświęcić serce tego, którego najbardziej kocha - swojego ojca. Ostatecznie udało jej się rzucić klątwę, która pochłonęła wszystkich, w tym Magiczne Lustro, i przeniosła ich do innej krainy.[9][10]
Podczas pierwszej klątwy[]
Po rzuceniu Mrocznej Klątwy, Magiczne Lustro zostało przeniesione do Storybrooke, gdzie zyskało nowe życie jako Sidney Glass, niezależny reporter Lustra Storybrooke. Mimo tytułu nie był jednak niezależny, lecz pracował z własnej woli dla Reginy. Osiemnaście lat po rzuceniu klątwy pani burmistrz zaadoptowała niemowlę, któremu dała imię Henry. Kazała jednak Sidneyowi odszukać informacje o biologicznej matce. Nic nie ustalił w agencji adopcyjnej, ale dzięki życzliwej osobie w Departamencie Zdrowia przefaksował jej dane o kobiecie.[11]
Dziesięć lat później Emma Swan − matka małego Henry'ego − przyjechała do miasteczka. Sidney pokazał Reginie jej ostatni wyrok sądowy w swojej gazecie. Regina uznała, że jest to za mało skandaliczne i była rozczarowana jego pracą.[10]
Sidney był nieco pijany, gdy obserwował szeryfa Grahama restauracji, kiedy ten rzucał rzutkami w sam środek tarczy. Założył się z nim, że kupi mu kolejną kolejkę drinków, jeśli ponowne trafi w sam środek, po czym przegrał zakład. Po śmierci szeryfa, Regina wystawiła Sidneya jako kandydata na to stanowisko. Emma − dzięki wsparciu pana Golda − rzuciła mu wyzwanie. Podczas wyborów, Sidney wydrukował w gazecie informację o tym, że Emma odsiadywała wyrok więzienia i tam urodziła małego Henry'ego. Natomiast ona wyznała prawdę, że to właściciel lombardu podpalił ratusz, by ona mogła wyjść na bohaterkę. Kobieta wygrała, a Sidney stracił pracę w gazecie przez Reginę.[3][12]
Pomimo to nadal pracował dla pani burmistrz. Udał się do Emmy i skłamał jej, że chce wraz z nią zdemaskować burmistrzynię. Początkowo odmówiła, ale w końcu razem udali się do biura Reginy. Odkryli, że z budżetu zniknęło 50 000 dolarów. Emma podłożyła jej podsłuch i tak dowiedzieli się o sekretnym spotkaniu w lesie. Wyśledzili ją tam, ale samochód szeryfa miał wypadek, bo Sidney w sekrecie przeciął kable hamulców. Na miejscu spotkali pana Golda z pieniędzmi. Nazajutrz Emma, podczas zebrania z mieszkańcami w ratuszu, oskarżyła Reginę o defraudację publicznych funduszy. Ta wyjawiła wszystkim, że buduje nowy i bezpieczny plac zabaw. W barze Sidney i Emma "świętowali" swe zaślepienie gniewem i nowy sojusz przeciw Reginie. Nazajutrz Glass pojawił się u samej Reginy i zdał jej relację z wykonania zadania, co Regina pochwaliła.[1]
Sidney współpracuje z Emmą.
Nazajutrz po zniknięciu Kathryn Nolan, Sidney przyjechał na granicę miasta, na miejsce, gdzie samochód porwanej się zepsuł. Chciał powrócić do gazety, dlatego robił zdjęcia i zaproponował zorganizowanie dla Emmy bilingów telefonicznych, na co się zgodziła. Te zostały sfałszowane przez Reginę, by wskazać Davida − męża Kathryn − jako winnego. Na festynie z okazji Dnia Górnika Sidney podsunął Emmie podejrzaną, czyli Mary Margaret Blanchard. Emma ją wykluczyła, ale później otrzymała wykaz połączeń telefonicznych z zaznaczoną 8-minutową rozmową między Kathryn a Davidem. Było to na godzinę przed wypadkiem, ale Emma − mimo "dowodu" − w to wątpiła.[13]
Emma podejrzewała Reginę o wmanewrowanie Mary Margaret w morderstwo Kathryn. Dlatego kazała Sidneyowi szukać dowodów przeciwko niej. Ten − wciąż udając, że jest po jej stronie − skłamał, że nic nie znalazł. Przyniósł za to kwiaty do biura szeryfa z podsłuchem w środku. Dlatego Regina mogła ukryć swój ułamany szpadel do kopania i zastąpić go nowym. Emma wyładowała złość na wazonie z kwiatami, za stratę takiego dowodu. Znalazła podsłuch pomiędzy odłamkami wazonu a później żywą i przestraszoną Kathryn za barem.[14]
Emma spotkała się z Sidneyem i pokazała mu swoje odkrycie. Domyśliła się, że kocha Reginę i dała mu ultimatum: mógł jej pomóc lub pójść na dno razem z nią. Burmistrz zmusiła Glassa do przyznania się, że to on porwał Kathryn. Miał też trzymać ją w piwnicy opuszczonego domku nad jeziorem i przekupić laboranta, by zmienił wyniki badań serca. Także pożyczyć wytrych od Reginy i podrzucić nóż myśliwski. Chciał "znaleźć" Kathryn i stać się bohaterem. W piwnicy domku Emma miała znaleźć łańcuchy i odciski palców, ale pani szeryf w to nie uwierzyła. Później Sidney został zamknięty w jednej z cel w podziemiach szpitala, tuż przed złamaniem klątwy.[15][4]
Po drugiej klątwie[]
Regina wypuściła Sidneya z celi szpitalnej i powiedziała mu, że ktoś stoi na jej drodze do szczęścia. Udali się do jej krypty, gdzie Regina powiedziała mu, że jest w związku z Robinem, a to wszystko zrujnowała Emma, gdy sprowadziła z przeszłości zmarłą żonę mężczyzny, Lady Marion. Regina podejrzewała, że książka jej syna miała wpływ na to, że oni się połączyli, ale też, że jest silniejsza niż ten zbiór bajek. Sidney usłyszał, że trzeba ją usunąć. Sądził, że będzie trzeba zabić Marion, ale Regina nie chciała tego, bo to prowadziłoby do niej. Zamiast tego pragnęła przenieść się w czasie i zabić ją zanim Emma ją ocaliła. Nie mogła sobie tylko przypomnieć, czy zabiła Marion i jeśli tak, to kiedy to było. Sidney miał jej w tym pomóc i dlatego uwięziła go w swym lustrze z Zaczarowanego Lasu. Sidney był zrozpaczony, ale ona upewniła go, że to tylko sytuacja tymczasowa. Pokazał jej więc upragniony moment, w którym schwytała i potraktowała Marion. Później wpadła na pomysł wspólnego znalezienia Autora książki z bajkami i zmiany swego przeznaczenia, by także złoczyńcy kończyli szczęśliwie.[16]
Sidney pragnie służyć Królowej Śniegu.
Regina, podczas pracy nad lekarstwem dla zamrożonej i pozbawionej serca Marion, zażądała od Sidneya, by wskazał jej kryjówkę Ingrid, Królowej Śniegu. Chciała ją zmusić do odczynienia tego, co zrobiła. Zagroziła też Sidneyowi bolesnymi represjami. Glass zdradził swą dotychczasową królową. Przeszedł na stronę Królowej Śniegu i wskazał Reginie żądaną siedzibę. Mills odkryła zdradę dopiero wtedy, gdy stała na lodowym moście stworzonym przez Elsę. Nazwała go zdrajcą, ale on kazał się jej przejrzeć w lustrze, ponieważ nie uwolniła go z "tymczasowego więzienia", wedle obietnicy. Ingrid zdobyła nasycone czarną magią i obecnością Sidneya osobiste lustereczko Reginy, po czym uwolniła mężczyznę z jego więzienia. Wolny Sidney chciał służyć u nowej pani, ale ta go oddaliła, bo zdobyła to, co chciała. Enigmatycznie dodała, że jest ono jej potrzebne, by osiągnąć coś, co odmawiano jej przez długi czas. Wypuściła go ze swej jaskini i ostrzegła, by zaczął się cieplej ubierać, ponieważ Storybrooke stanie się niedługo chłodniejsze.[17]
Magiczne umiejętności[]
Dawne magiczne umiejętności[]
- Lustrzane czary - zdolność obserwowania świata za pomocą luster i/lub przemieszczania się za ich pomocą.
- Magia dżinów - zdolność do spełnienia trzech życzeń właściciela magicznej lampy.
Występy[]
Dawno, dawno temuSezon 1
Sezon 3
Sezon 4
Sezon 5
Sezon 6
|
Ciekawostki[]
- Magiczne Lustro oparte jest na postaci o tym samym imieniu z baśni Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludków. Jako dżin wzorowany był na postaci z opowieści Aladyn. Wydaje się również być wzorowany na Lustrze Trolli z baśni Królowa Śniegu.
- Dzięki niemu Zła Królowa była w stanie szpiegować innych za pomocą luster.[3][18][6]
- Lampa, w której kiedyś mieszkał, jest obecnie w posiadaniu pana Golda i znajduje się w jego lombardzie.[19][20]
- Nazwisko Sidneya jest aluzją do jego poprzedniego życia jako Magiczne Lustro.
- Sidney często używa gry słów związanych z lustrem i pośrednio odwołuje się do swojego dawnego życia jako dżin.
- Ma dostęp do różnych urządzeń podsłuchowych i innych sprzętów elektronicznych wykorzystywanych do szpiegowania ludzi dla Reginy.[1][14][15]
Przypisy[]
|