Disney Wiki
Disney Wiki
Studio Buffo

Wejście do Studia Buffo

Teatr Studio Buffo – teatr muzyczny w Warszawie działający (jako teatr Buffo) od 1956 roku. Od 1992 pod obecną nazwą i kierownictwem Janusza Stokłosy (prezesa) i Janusza Józefowicza (dyrektora artystycznego). Pierwszy po drugiej wojnie światowej i przez wiele lat jedyny prywatny teatr w Warszawie.

Siedziba teatru mieści się w przyziemiu budynku Głównej Kwatery Związku Harcerstwa Polskiego przy ul. Marii Konopnickiej 6 w Warszawie (Śródmieście). Budynek ten oddano do użytku w 1934 r. W okresie II Rzeczypospolitej był polską siedzibą organizacji YMCA (Young Men's Christian Association). Amerykanie wspierali polski oddział YMCA i zarówno przed jak i po wojnie przysyłali w darach najnowsze płyty z muzyką prosto z USA. W czasach stalinizmu komuniści zniszczyli zbiory płyt.

W budynku przy Konopnickiej 6 dokonano 26 sierpnia 1939 roku pierwszego w historii Polski udanego pokazu telewizji czarno-białej na zakupionym za granicą telewizorze Philips. Był to początek historii telewizji w Polsce. Pokazano występy Mieczysława Fogga, a także film „Barbara Radziwiłłówna”. Sygnał telewizyjny emitowano z gmachu Prudentialu. W 1956 roku powstał w budynku teatr Buffo. Twórcą tego teatru był Zenon Wiktorczyk. Jedną ze scen zorganizowano w dawnym basenie.

W 1992 Janusz Stokłosa (kompozytor) i Janusz Józefowicz (reżyser i choreograf) powołali STUDIO BUFFO sp. z o.o. Było to konsekwencją wielkiego sukcesu musicalu Metro, który od dnia premiery korzystał z obcych scen i nad którym zawisła groźba rozwiązania. Własny teatr miał uchronić to przedsięwzięcie.

Pierwszą premierą wystawioną przez założycieli na deskach teatru STUDIO BUFFO był spektakl Do grającej szafy grosik wrzuć z Edytą Górniak, Katarzyną Groniec, Barbarą Melzer, Robertem Janowskim, Michałem Milowiczem a także Krzysztofem Materną i Wojciechem Mannem.

Nagranie piosenek[]

Filmy[]