Sven to postać z serii filmów Kraina lodu.
Opis[]
Oficjalny opis[]
| „ | Renifer o sercu labradora. Jest nie tylko przyjacielem i pomocnikiem Kristoffa, ale czasem bywa też jego sumieniem. Dba o to, by jego górski towarzysz był zawsze twardy i opanowany. Co więcej, robi to bez słów. Kilka wymownych prychnięć z reguły wystarcza. Życie Svena byłoby idealne, gdyby tylko Kristoff darował sobie ten śmieszny głos, którym go naśladuje (jakby renifery rzeczywiście mówiły w ten sposób).
— Oficjalna strona filmu
|
” |
Osobowość[]
Sven jest wiernym, raczej dziecinnym reniferem o sercu labradora, jak wspomniano powyżej. Swój czas spędza u boku Kristoffa, będąc jego najlepszym przyjacielem, jak i sumieniem. I choć może Sven nie wygląda na niezwykle inteligentnego, to ma silny charakter moralny. Nieustannie przekonuje towarzysza, aby zrobił dobry uczynek i pomógł Annie znaleźć Elsę, a późnej, żeby wrócił do Arendelle, aby wyznać miłość księżniczce po nietypowym zakończeniu ich niecodziennej przygody. Sven wydaje się być także blisko z Olafem, cieszą go głupotki bałwanka i zawiązuje się między nimi nić przyjaźni. Jednak Sven czasem próbuje złapać kęs marchwiowego nosa Olafa, jak to renifer. Zazwyczaj od razu zwraca mu jego nos, ukazując że chciał się tylko pobawić z nowo poznanym przyjacielem.
Wygląd[]
Sven jest dość dużym, brązowym reniferem. Nosi wzorzystą czerwoną uprząż wokół ciała. Na szyi, plecach i przy racicach ma kępki białego futra w nieco zakurzonej barwie. Na górze głowy jego furto ma miedziano-brązowy odcień, w przeciwieństwie do reszty ciała. Jeśli uważnie się przypatrzy, ujrzy się brązowy kolor oczu renifera. Posiada całkiem pokaźne rogi i mały, futrzany ogonek.
Historia[]
Pierwszy trailer Krainy lodu[]
Sven zauważa marchewkę na środku jeziora
Sven razem z Olafem występuje w pierwszym trailerze promującym film Kraina lodu. Renifer przebywa w zaśnieżonym lesie, szukając pożywienia, kiedy nagle zauważa na środku zamarzniętego jeziora marchewkę, którą zgubił Olaf. Jej widok podekscytuje go i zwierzę kieruje się po lodowej powierzchni w kierunku warzywa.
Olaf uważa, że Sven chce ją zjeść, więc również i on pragnie ją zdobyć. Rozpoczyna się wyścig. Kiedy para w końcu dociera w pobliże marchewki, Olaf przypadkowo rzuca ją z powrotem na zaśnieżony brzeg jeziora. Svenowi jako pierwszemu udaje się przejść przez jezioro i zabrać warzywo, zasmucając bałwana. Jednak Sven nie zjada marchewki, ale umieszcza ją z powrotem na twarzy Olafa, ujawniając, że próbował mu pomóc ją odzyskać. Olaf dziękuje reniferowi i zaprzyjaźnia się z nim. Niestety, przy kontakcie z sierścią zwierzęcia, Olaf kicha po raz kolejny, ale tym razem to jego głowa odlatuje.
Kraina lodu[]
Młodość Svena[]
Młody Sven razem z Kristoffem
Kiedy Sven był młodym reniferem, został uratowany przez Kristoffa. Po tym incydencie zaprzyjaźnili się ze sobą i pracowali razem, pomagając handlarzom lodu. Pewnej nocy, kiedy opuszczali lodowe pola, Sven i Kristoff zauważyli dwa konie i ich jeźdźców, a także ciągnący się za nimi lodowy ślad. Chłopiec i renifer postanowili wtedy udać się za nimi, docierając do Doliny Żywej Skały.
W dolinie, Sven próbował lepiej przyjrzeć się rodzinie królewskiej, ale Kristoff szybko schował się razem z nim za kamieniem, aby pozostać w ukryciu. Nagle wszystkie skały zaczęły toczyć się w kierunku zgromadzonych gości, ujawniając się jako trolle.
Bulda przygarnia Svena i Kristoffa
Kamień znajdujący się przed ukrywającymi się chłopcem i jego reniferem zamienił się w Buldę. Podekscytowany Sven przyjaźnie powąchał i lizał trollicę, po czym ta nazwała ich "słodziakami" i postanowiła ich przygarnąć.
Bulda dotrzymała słowa i przygarnęła Kristoffa i Svena. Przez lata Sven dorastał blisko Kristoffa, który często naśladował głos renifera, by "rozmawiać" ze swoim przyjacielem.
Mroźne lato[]
Kristoff i Sven w mieście
Trzynaście lat później, Sven i Kristoff przebywali w mieście w dniu koronacji Elsy. Jednakże nie pozostali tam na długo i po chwili udali się na wydobywanie lodu. Po tym, jak Elsa przypadkowo zamroziła całe królestwo, Sven i Kristoff skierowali się do najbliższego sklepu, by zakupić materiały niezbędne na nagłą zimę.
Gdy Sven był świadkiem wyrzucenia Kristoffa ze sklepu przez właściciela, Oakena, renifer entuzjastycznie zaczął go wąchać w poszukiwaniu marchewek. Chłopak jednak poinformował go, że nie był w stanie ich kupić. Choć Sven był rozczarowany, Kristoff optymistycznie zauważył, że mają miejsce na nocleg: stodołę znajdująca się w pobliżu sklepu.
Spotkanie Anny[]
Podczas gdy Sven i Kristoff spędzali noc w stodole, młoda kobieta, Anna, przerwała im odpoczynek, prosząc Kristoffa o pomoc w dostaniu się na Lodowy Wierch. Chłopak odmówił, ale ostatecznie zgodził się, gdy księżniczka dała mu rzeczy, których nie był w stanie kupić. Tej nocy trójka wyruszyła w kierunku gór na saniach ciągniętych przez renifera. Podczas przejazdu przez las, grupa natknęła się na stado wilków i zaczęła uciekać.
Sven "przekonuje" Kristoffa, by dalej pomagał Annie
Pomimo wysiłków renifera, wilki zaczęły doganiać grupę i szybko zbliżyli się do wąwozu. Kristoff rzucił Annę na grzbiet Svena i kazał mu skakać po oddzieleniu sań od uprzęży renifera. Choć Sven i Anna przeskoczyli na drugą stronę, Kristoff wylądował w niepewnym miejscu i zaczął ześlizgiwać się z klifu. Jednak z pomocą księżniczki i zwierzęcego przyjaciela udało się uratować chłopaka. Rozpacz po stracie sań spowodowała, że Kristoff prawie opuścił Annę, jednak po "rozmowie" ze Svenem postanowił dalej jej pomagać.
Nowy przyjaciel[]
Olaf spotyka Annę, Kristoffa i Svena
Po stracie sań, Sven, Kristoff i Anna postanowili udać się w kierunku Lodowego Wierchu na piechotę. Podczas podróży przez zamarzniętym las ich uwagę przykuły piękne kryształy lodu - szczególnie zachwycony był renifer. Po chwili grupa zorientowała się, że w lesie przebywa jeszcze ktoś - zaczarowany bałwan imieniem Olaf. Choć Anna i Kristoff byli początkowo zaskoczeni widokiem niecodziennego bałwana, zaprzyjaźnili się z nim. Sven natomiast był szczególnie zainteresowany jego nosem z marchwi i próbował go zjeść, ale nie udało mu się. Gdy Olaf stwierdził, że może zaprowadzić grupę do Elsy, tak aby ta mogła przywrócić lato, Sven i jego towarzysze udali się za nim w kierunku lodowego pałacu.
Lodowy pałac[]
Sven bezskutecznie próbuje wejść po schodach do pałacu Elsy
Z pomocą Olafa, grupa zbliżyła się do lodowego pałacu Elsy i postanowiła dostać się do niego po lodowych schodach. Jednak Sven nie był w stanie przejść po nich ze względu na swoje racice, przez które ślizgał się i upadał, więc Kristoff kazał mu zaczekać na dole, podczas gdy on i inni udali się do pałacu.
Czekając na innych, Sven zaczął lizać schody, przez co jego język przymarzł do zamarzniętej tafli. Po tym, jak Anna, Kristoff i Olaf zostali wyrzuceni z pałacu przez Puszka, a księżniczka sprowokowała potwora tak, że ten zaczął gonić intruzów, renifer nie brał udziału w ucieczce przed bałwanem, ale zszedł z góry i spotkał się z resztą u podnóża szczytu. Tam z radością powitał Olafa i ponownie próbował zjeść jego nos, ale bezskutecznie. Kiedy Kristoff zauważył, że włosy Anny siwieją z powodu klątwy Elsy, przyjaciele postanowili poszukać pomocy.
Wyścig z czasem[]
Sven i Olaf w drodze do Doliny Żywej Skały
O zmierzchu, grupa zbliżyła się do Doliny Żywej Skały - podczas gdy Anna i Kristoff szli pieszo, Sven nosił na plecach Olafa, który oglądał zorzę polarną. Gdy przyjaciele dotarli na polanę, Kristoff przedstawił księżniczce i bałwankowi trolle, które były jeszcze w formach skalnych, podczas gdy Sven entuzjastycznie oczekiwał, aż powrócą do życia.
Trolle w końcu ujawniły się, i widząc Annę, próbowali dać jej i Kristoffowi ślub. Jednak księżniczka prawie zemdlała ze względu na klątwę siostry, a mędrzec Bazaltar poinformował ją, że "tylko prawdziwa miłość" może ją uratować. Sven wziął swoich towarzyszy na plecy i szybko udał się w kierunku Arendelle.
Po dotarciu do królestwa, Olaf oddzielił się od grupy, gdy Sven pędził w kierunku zamku. U bram, Kristoff zsiadł ze Svena i oddał nieprzytomną prawie Annę w ręce Kaja i służebnic, po czym wrota zostały zamknięte. Mężczyzna wpatrywał się przez chwilę w bramy, po czym razem ze smutnym Svenem odszedł.
Ratowanie Anny[]
Odchodząc od zamku, załamany Sven pozostaje w tyle za Kristoffem. Jednak nagle wyprzedza go i blokuje mu drogę, parskając na niego, chrząkając i zatrzymując porożami. Kristoff ignoruje go i próbuje wyprzedzić, ale renifer unosi go porożami, chcąc zanieść go do Anny. Mężczyźnie udaje się zejść i stanowczo stwierdza, że nie mogą wracać, gdyż Anna ma już "prawdziwą miłość". Na te słowa Sven patrzy na swojego przyjaciela z niedowierzaniem, a po chwili ich uwagę przykuwa burza śnieżna w pobliżu zamku. Kristoff uważa, że Anna jest w niebezpieczeństwie i na grzbiecie Svena czym prędzej wraca do Arendelle.
Po nieszczęśliwym wypadku, Sven wydostaje się z wody i każe Kristoffowi biec bez niego
Po dotarciu do fiordów, przyjaciele weszli w serce burzy śniegowej i zostali zaskoczeni silnym wiatrem. Mimo to przedostali się przez niego, jak i przez wiele wraków statków uwięzionych w lodzie. Konstrukcja jednego z okrętów zaczyna się zawalać tuż nad reniferem i jego właścicielem, ale udaje im się bezpiecznie uciec. Niestety, dziób statku uderza w lód, przez co ten zaczyna pękać tuż pod Svenem i Kristoffem. Widząc dziurę w lodzie, Sven próbuje przeskoczyć, ale bezskutecznie - wyrzuca Kristoffa na drugą stronę, a sam wpada do mroźnej wody. Po kilku chwilach renifer wydostaje się na lód i każe przyjacielowi biec bez niego.
Odwilż[]
Gdy burza nagle ustaje, Sven powraca do Kristoffa i Olafa i jest świadkiem, jak Elsa rozpacza nad zamarzniętą siostrą. Przez kilka chwil renifer łączy się z pozostałymi w smutku, a kiedy Anna zaczęła odmrażać, trącił swojego zrozpaczonego przyjaciela porożami. Po tym, jak księżniczka wróciła do życia i pogodziła się z Elsą, królowa zdała sobie sprawę, że miłość jest kluczem do kontrolowania jej uprawnień - wówczas Sven i reszta obserwowali rozmrażanie królestwa i przywrócenie lata w Arendelle.
Sven z medalem i nowymi saniami
Po przywróceniu porządku w królestwie, Elsa wróciła do swoich obowiązków jako królowa, mianując Kristoffa "Nadwornym Dostawcą Lodu i Sopli", dając Svenowi medalion z płatkiem śniegu i pomagając Annie w zakupie nowych sań dla renifera i mężczyzny. Po zaprezentowaniu swojego medalu i nowego pojazdu, Sven koncentruje swoją uwagę na Olafie, który kichnął po powąchaniu kwiatów. Marchewka bałwanka ląduje wówczas w paszczy renifera, który triumfalnie wsysa ją, rozczarowując przyjaciela. Jednak Sven nie połyka marchewki, ale zwraca ją bałwanowi, który uroczo przytula zwierzaka.
Później na dziedzińcu zamkowym, Sven i Kristoff ślizgali się na lodowisku razem z Anną, Elsą, Olafem i mieszkańcami królestwa.
Gorączka lodu[]
Sven przyklejony do lodowej rzeźby
W krótkometrażówce Gorączka lodu, niecały rok po wydarzeniach z filmu, Sven pomagał Kristoffowi, Olafowi i Elsie w przygotowaniach urodzin Anny. W dniu przyjęcia, kiedy królowa poszła po solenizantkę, zostawiła na głowie Kristoffa cały zamkowy dziedziniec, aby zajął się nim podczas jej nieobecności. Chłopak uznał to za łatwą pracę i razem ze swoimi towarzyszami zdrzemnął się.
Nagle na dziedziniec wtargnęły małe bałwanki zrodzone w wyniku działania mocy Elsy. Psotne maluchy zaczęły siać chaos, próbując dorwać się do tortu urodzinowego Anny. Podczas gdy Kristoff i Olaf próbowali je złapać, Sven był zachwycony uroczymi stworzeniami. Wkrótce jednak kłopoty wymknęły się spod kontroli, a podczas pościgu za maluchami język Svena przypadkowo przykleił się do ogromnej rzeźby lodowej. Reniferowi udało się uwolnić przed przybyciem Anny i Elsy, a na cześć solenizantki on, Kristoff, Olaf oraz bałwanki stworzyli spektakularną formację, która wyraźnie zaskoczyła i ucieszyła księżniczkę. W czasie przyjęcia Sven pokroił tort swoimi porożami.
Jakiś czas później, Sven towarzyszył Kristoffowi i Olafowi w zabraniu bałwanków na Lodowy Wierch, do lodowego pałacu, w którym mieszka Puszek.
Ciekawostki[]
- W przeciwieństwie do bałwanka Olafa, Sven nie potrafi mówić.
- Jeśli połączy się imię Svena z imionami Hansa, Kristoffa i Anny, można zauważyć, iż istnieje podobieństwo w nazwie Hans Christian Andersen - autora baśni Królowa Śniegu, na której Kraina lodu jest lekko oparta.
- To samo imię nosił król Norwegii, Danii i Anglii, Sven Widłobrody, szwagier Bolesława Chrobrego i drugi mąż Świętosławy.
