Weneckie qui pro quo (oryg. Blame It on the Bellboy) - amerykańsko-brytyjska komedia z 1992 roku.
Fabuła[]
Lawton, Horton i Orton to trzej gentelmeni, z których każdy udaje się właśnie do Wenecji. Nie przypuszczali, że spotka ich coś niezwykłego. Maurice Hormon (Richard Griffiths), 100 kilo żywej wagi, zamierza odbyć randkę aranżowaną. Tchórzliwy Melvyn Orton (Dudley Moore), straszony utratą pracy przybywa do Wenecji w znacznie bardziej przyziemnym celu, mając za zadanie zakupienie nieruchomości dla swojego szefa-tyrana. A pan Lawton (Bryan Bron) - wynajęty zabójca, jedzie, aby wykonać kolejny morderczy wyrok. Wszyscy trzej otrzymują instrukcje po zameldowaniu się do hotelu Gabrielle, gdzie zamieszkają. Gamoniowaty boy hotelowy nie przywiązuje większej wagi do brzmienia nazwisk swych gości i Orton, Horton czy Lawton brzmią dla niego jednakowo. I od tego momentu zaczynają się problemy. Przez pomyłkę każdy z głównych bohaterów dostaje niewłaściwe instrukcje, co prowadzi do śmiesznych scen i komicznych pomyłek.
Obsada[]
Aktor | CharacterPostać |
---|---|
Dudley Moore | Melvyn Orton |
Bryan Brown | Mike Lorton (Charlton Black) |
Richard Griffiths | Maurice Horton |
Andreas Katsulas | Pan Scarpa |
Patsy Kensit | Caroline Wright |
Alison Steadman | Rosemary Horton |
Penelope Wilton | Patricia Fulford |
Bronson Pinchot | boy hotelowy |
Jim Carter | Złodziej Rossi |
Alex Norton | Złodziej Alfio |
John Grillo | Menadżer hotelu |
Andrew Bailey | zacieniona postać |
Ronnie Stevens | mężczyzna w samolocie |
Enzo Turrin | Starszy policjant |
Andy Bradford | włoska ofiara |
Lindsay Anderson | pan Marshall (głos) |